Παγκόσμια Ημέρα Πιάνου

    

         «Γιατί ο κόσμος έχει ανάγκη από μία Παγκόσμια Ημέρα Πιάνου; Για πολλούς λόγους. Αλλά κυρίως, γιατί δεν βλάπτει να γιορτάζουμε το πιάνο και οτιδήποτε γύρω από αυτό: πιανίστες, συνθέτες, κατασκευαστές, χορδιστές, μεταφορείς και το σημαντικότερο, τον ακροατή.» Nils Frahm

           Η Παγκόσμια Ημέρα Πιάνου, η ετήσια διεθνής εκδήλωση που θεσπίστηκε από μια ομάδα ανθρώπων που αγαπούν το πιάνο, εορτάζεται την 88η ημέρα κάθε χρόνου -για το 2018 είναι στις 29 Μαρτίου- και συμβολίζει τον αριθμό των πλήκτρων του εορταζόμενου μουσικού οργάνου. 

        Οι εμπνευστές αυτής της Παγκόσμιας Ημέρας έχουν ως στόχο τη δημιουργία μιας πλατφόρμας η οποία θα φιλοξενεί project που σχετίζονται με αυτό το μουσικό όργανο, προσδοκώντας να προωθηθεί η ανάπτυξη των διαστάσεων της μουσικής. Έτσι, οι άνθρωποι θα συνεχίσουν να μοιράζονται τη χαρά του να παίζουν πιάνο, μια απόλαυση που διατηρήθηκε ανά τους αιώνες. Οι διοργανωτές καλούν τους εραστές του πιάνου - νέους και γέρους, ερασιτέχνες και επαγγελματίες, ανεξάρτητα από το είδος της μουσικής που υπηρετούν και αγαπούν - να διοργανώσουν και να συμμετάσχουν σε μουσικές εκδηλώσεις αφιερωμένες σε ένα από τα πιο δημοφιλή και αγαπητά μουσικά όργανα!!  (πηγή: http://www.pianoday.org/)

 

El Sistema: Από τις φτωχογειτονιές της Βενεζουέλας στη Συμφωνική Ορχήστρα Νέων της χώρας!

Πέθανε προχθές, σε ηλικία 79 ετών (γεννήθηκε στην πόλη Βαλέρα στις 7 Μαΐου του 1939), ο Χοσέ Αντόνιο Αμπρέου, διευθυντής ορχήστρας, πιανίστας, οικονομολόγος, παιδαγωγός, ακτιβιστής και πολιτικός από τη Βενεζουέλα, που συνέδεσε το όνομά του με ένα από τα πιο σημαντικά προγράμματα μουσικής εκπαίδευσης νέων, το El Sistema. Χάρη στον Αμπρέου, γνωστό και με το προσωνύμιο El Maestro, 370.000 παιδιά στη Βενεζουέλα έμαθαν μουσική και έφτιαξαν ορχήστρες, επειδή κάποιος σκέφτηκε ότι, όσο φτωχός κι αν είναι ένας άνθρωπος, αν μπορέσει να αποκτήσει πρόσβαση στη μουσική, η ζωή του θα αλλάξει!

Tο 1975, ο Χοσέ Αντόνιο Αμπρέου, απογοητευμένος από το γεγονός ότι η Βενεζουέλα είχε μόνο μία ορχήστρα, ενώ άλλες χώρες, όπως η Αργεντινή, η Βραζιλία ή το Μεξικό, είχαν μεγαλύτερη ανάπτυξη, θέλησε να δημιουργήσει μια ορχήστρα, στην οποία οι μουσικοί θα μελετούσαν όλοι μαζί και όχι ο καθένας μόνος του. Επιπλέον, η εγκληματικότητα και η χρήση ναρκωτικών καιροφυλακτούσαν σε κάθε δρόμο. Ο Αμπρέου ξεκίνησε τότε μια  σταυροφορία που φαινόταν απολύτως ουτοπική. Να σώσει όσα περισσότερα παιδιά μπορεί από τη μιζέρια της φτώχειας, τους δρόμους, τα ναρκωτικά και την εγκληματικότητα, μαθαίνοντάς τους, δωρεάν, κλασική μουσική και κάνοντάς τα μέλη μιας κλασικής συμφωνικής ορχήστρας.  Η πρώτη πρόβα έγινε σε ένα γκαράζ του Καράκας με μόλις έντεκα παιδάκια από τις φτωχογειτονιές. «Τίποτα σαν την πρώτη πρόβα», αναπολεί ο μαέστρος. «Είναι η στιγμή που θυμάμαι με μεγαλύτερο πάθος. Τα υπόλοιπα ήταν μια μεγάλη καθημερινή συγκίνηση». Βρήκε δασκάλους και παιδιά με ταλέντο και έδωσε την πρώτη συναυλία της Εθνικής Συμφωνικής Ορχήστρας Νέων της Βενεζουέλας, στις 30 Απριλίου του 1975. Σύντομα, νέοι που προέρχονταν από φτωχογειτονιές, ήθελαν να μελετήσουν Τσαϊκόφσκι, Μότσαρτ ή Μπερλιόζ και να παρακολουθήσουν τις συναυλίες της ορχήστρας. Το κεντρικό σύνθημα ήταν «Να παίζεις και να αγωνίζεσαι».

Ο Χοσέ Αντόνιο Αμπρέου αφηγείται την ιστορία του El Sistema 

Το σχέδιο El Sistema εξαπλώθηκε ραγδαία και σήμερα υπάρχουν 100 ορχήστρες σε όλη τη χώρα, εκ των οποίων οι 90 είναι συμφωνικές. Τα παιδιά με το μεγαλύτερο ταλέντο προωθούνται στην Ορχήστρα «Σιμόν Μπολίβαρ», την οποία διευθύνει σήμερα ο 28χρονος μαέστρος Γουστάβο Ντουνταμέλ, που μπήκε παιδί στο El Sistema και είναι, πλέον, ο νέος μαέστρος της Φιλαρμονικής του Λος Άντζελες. Παιδιά που φοβόντουσαν να κυκλοφορήσουν στις επικίνδυνες γειτονιές του Καράκας, βρήκαν στα παραρτήματα El Sistema ένα καταφύγιο, όπου κάποιος τους χάρισε ένα μουσικό όργανο και τους άνοιξε την πόρτα σε έναν καινούργιο κόσμο. Σήμερα, το El Sistema είναι ανεπτυγμένο σε nucleos (πυρήνες) και επιβλέπει 150 ορχήστρες νέων και 70 ορχήστρες παιδιών, σε όλες τις πόλεις της χώρας.

Τα παιδιά της προσχολικής ηλικίας, αρχίζουν να δουλεύουν πάνω στην εκφραστικότητα του σώματος και τον ρυθμό. Στην ηλικία των πέντε ετών, παίρνουν τα πρώτα τους όργανα, συνήθως ξύλινα φλάουτα και κρουστά και μπαίνουν σε χορωδία, για να μάθουν την ομαδική δουλειά. Όταν γίνουν επτά ετών, παίρνουν το πρώτο έγχορδο ή πνευστό όργανο και εκπαιδεύονται σε αυτό και στο τραγούδι. Αν ένα παιδί λείψει δύο συνεχείς φορές από το μάθημα, πηγαίνουν στο σπίτι του, για να δουν τι συμβαίνει. Οι ορχήστρες παίζουν τα έργα των μεγάλων κλασικών συνθετών, αλλά και των συνθετών της Λατινικής Αμερικής, οι μουσικές των οποίων είναι περισσότερο οικείες στα παιδιά. Μόλις το παιδί μπαίνει στο πρόγραμμα, παίρνει υποτροφία κι έτσι δεν χρειάζεται να δουλέψει.

Το μοντέλο αναπαρήχθη σε πάνω από 55 χώρες (η Αργεντινή, η Αυστραλία, η Βολιβία, η Βραζιλία, ο Καναδάς, η Κόστα Ρίκα, η Κούβα, το Εκουαδόρ, το Περού, η Σκωτία και πρόσφατα οι περισσότερες πολιτείες της Βόρειας Αμερικής), με αποτέλεσμα ο Αμπρέου να αποκτήσει ευρύτατη διεθνή αναγνώριση. Το 1993, του απονεμήθηκε το Διεθνές Βραβείο Μουσικής της UNESCO, ενώ το 2008, έλαβε το Principe de Asturias de las Artes, την κορυφαία τιμητική διάκριση της Ισπανίας. Το όνομα του είχε ακουστεί και για το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης.

Το ντοκυμαντέρ του "Εξάντα": El Sistema: Σώζοντας ζωές 

Πρόσφατα το El Sistema ήρθε και στην Ελλάδα. Στόχος του είναι να προωθήσει την κοινωνική ένταξη των παιδιών των μεταναστών στην ελληνική και ευρωπαϊκή κοινωνία. Με τη διδασκαλία της μουσικής εμπνέονται για να αγωνιστούν για ένα καλύτερο μέλλον. Επιπλέον, η μουσική παρέχει την απαραίτητη βάση για διάλογο και σύμπνοια μεταξύ διαφορετικών πολιτισμών. (Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να επισκεφτείτε τον σχετικό ιστότοπο: http://elsistemagreece.com/)

Αυτό είναι το El Sistema. Ένα όργανο Παιδείας, αλλά και ταυτόχρονα ένα όπλο κατά της φτώχειας. Ένα εργαλείο κοινωνικής αλλαγής. Μια απόπειρα να αλλάξει ο κόσμος μέσω της μουσικής! 

 

Πηγές:

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A7%CE%BF%CF%83%CE%AD_%CE%91%CE%BD%CF%84%CF%8C%CE%BD%CE%B9%CE%BF_%CE%91%CE%BC%CF%80%CF%81%CF%8C

https://www.efsyn.gr/arthro/pethane-o-maestros-hose-antonio-ampreoy

http://www.exandasdocumentaries.com/documentaries/chronologically/2012-2013/340-el-sistema-sozontas-zoes

http://www.mixanitouxronou.gr/el-sistema-to-pirama-pou-didaski-sta-ftocha-pedia-mousiki-ke-ta-sozi-apo-ta-narkotika-to-egklima-ke-tin-pornia/

http://elsistemagreece.com/

Δελτίο τύπου: Το Μουσικό Σχολείο Καρδίτσας στο Άσσεν της Ολλανδίας

Γεμάτοι εμπειρίες, γνώσεις και δεξιότητες επέστρεψαν πέντε καθηγητές του Μουσικού Σχολείου από την Ολλανδία, και πιο συγκεκριμένα από το Άσσεν, που βρίσκεται στο βόρειο τμήμα της χώρας, όπου συμμετείχαν σε επιμορφωτικό σεμινάριο στα πλαίσια του ευρωπαϊκού προγράμματος Erasmus+/KA1 από τις 3/2/2018 έως και τις 11/2/2018. Οι εκπαιδευτικοί του σχολείου Γεώργιος Λίτσιος, Διευθυντής του Σχολείου και καθηγητής Φυσικής, Χρήστος Αγορίτσας, υπεύθυνος του προγράμματος Erasmus+ και καθηγητής Μαθηματικών, η Βασιλική Ζορμπά, φιλόλογος, η Σοφία Κόκκινου, φιλόλογος και η Ευφροσύνη Γιαγκίνα, καθηγήτρια Αγγλικής Φιλολογίας παρακολούθησαν το επιμορφωτικό σεμινάριο με τίτλο: «Creativity in teaching and training for a better classroom behavior, how to use Music, Art, ICT and outdoor activities in Education» (Δημιουργικότητα στη διδασκαλία για μια καλύτερη σχολική τάξη και πώς μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε την μουσική, τις τέχνες, τις ΤΠΕ και τις εκτός τάξεις δραστηριότητες στην εκπαίδευση) που διοργάνωσε ο φορέας Quarter Mediation. H γλώσσα εργασίας ήταν τα αγγλικά και το σεμινάριο πραγματοποιήθηκε με τη συμμετοχή 24 εκπαιδευτικών από την Ελλάδα, την Πολωνία, την Ρουμανία, την Ισπανία και την Πορτογαλία.
Το σεμινάριο βασίστηκε στη βιωματική μάθηση μέσω ποικίλων συνεργατικών και διαδραστικών δραστηριοτήτων, αλλά και ατομικών εργασιών που ετοίμασαν οι εκπαιδευόμενοι καθηγητές.

Στόχος της επιμόρφωσης υπήρξε η ενίσχυση των ικανοτήτων των συμμετεχόντων εκπαιδευτικών δημιουργώντας κατάλληλες συνθήκες, ώστε μέσα και έξω από την τάξη να μπορεί ο εκπαιδευτικός να προωθεί τη δημιουργικότητα μέσα από καινοτόμες δραστηριότητες.

Οι εκπαιδευτικοί ήρθαν σε επαφή με τεχνικές, σύγχρονα εκπαιδευτικά και ψηφιακά εργαλεία, ώστε να μπορέσουν να προαγάγουν διάφορες δεξιότητες των μαθητών, όπως την κριτική σκέψη και τη  συνεργατικότητα – ομαδικότητα, δημιουργώντας ταυτόχρονα συνθήκες φιλικές για τους μαθητές.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον, όπως αποδείχτηκε, είχε και η εμπλοκή των ΤΠΕ στην εκπαιδευτική διαδικασία. Το περιβάλλον των νέων τεχνολογιών, όπως το διαδίκτυο, και οι πολυμεσικές εφαρμογές, όπως το βίντεο, ο ήχος και η κινούμενη εικόνα παρακινούν τον μαθητή να συμμετάσχει πιο ενεργά στη διαδικασία της μάθησης. Επίσης, η χρήση των ΤΠΕ είναι σημαντική για τον καθηγητή, γιατί μπορεί να δημιουργήσει ένα μάθημα με σύγχρονα εργαλεία και να βρίσκεται σε ανοικτή επικοινωνία με τους μαθητές. 

Οι εκπαιδευτικοί που συμμετείχαν στο πρόγραμμα επισκέφτηκαν επίσης το Άμστερνταμ και το Χρόνινγκεν και είχαν την ευκαιρία να ξεναγηθούν στις δύο αυτές ολλανδικές πόλεις.

Αξίζει να τονιστεί για μία ακόμη φορά ότι η επαφή των εκπαιδευτικών του σχολείου με συναδέλφους από άλλες ευρωπαϊκές χώρες, η ανταλλαγή απόψεων για διδακτικές πρακτικές και μεθόδους αξιολόγησης, η ενίσχυση της διαπολιτισμικότητας και ο εμπλουτισμός γνώσεων σχετικά με διάφορες πτυχές της κουλτούρας της χώρας υποδοχής αποτελούν την προστιθέμενη αξία του Ευρωπαϊκού Προγράμματος Erasmus+

Η παιδαγωγική ομάδα 

           Παρακάτω ακολουθεί μια σύντομη παρουσίαση του επιμορφωτικού προγράμματος και προτάσεις εφαρμογής του στην νεοελληνική εκπαιδευτική πραγματικότητα.   

                           

Συνοψίζοντας τα παραπάνω μπορεί να ειπωθεί ότι η μουσική, η τέχνη, οι ΤΠΕ και οι εξωσχολικές δραστηριότητες μπορούν να χρησιμοποιηθούν στην εκπαίδευση με δημιουργικό και εποικοδομητικό τρόπο, οδηγώντας τους μαθητές στην αυτενέργεια, την ανάπτυξη της συνεργατικότητας και του ομαδικού πνεύματος. Έτσι, η διδασκαλία ξεφεύγει από τα στενά δασκαλοκεντρικά όρια και καθίσταται μια ευχάριστη διαδικασία που μπορεί να οδηγήσει σε καλύτερα μαθησιακά αποτελέσματα για όλους.

Όταν τα παιδιά με σύνδρομο Down γράφουν ποίηση κι όταν η ποίηση καταδικάζει το ρατσισμό…

Παγκόσμια Ημέρα κατά του Ρατσισμού, Παγκόσμια Ημέρα για το Σύνδρομο Down και Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης, μεταξύ άλλων, η σημερινή.

Σαν σήμερα το 1960 η αστυνομία της ρατσιστικής Νοτίου Αφρικής πυροβόλησε εν ψυχρώ κατά μιας διαδήλωσης φοιτητών στην πόλη Σάρπβιλ, με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους 70 άνθρωποι. Οι νεαροί διαδηλωτές διαμαρτύρονταν ειρηνικά κατά των νόμων του Απαρτχάιντ, που είχε επιβάλλει το καθεστώς της λευκής μειοψηφίας στη χώρα, εφαρμόζοντας τη θεωρία της ανισότητας ανάμεσα στις φυλές.[1]

Κατερίνα Γώγου, «Για την αποκατάσταση του μαύρου»

Άσπρη είναι η αρία φυλή
η σιωπή
τα λευκά κελιά
το ψύχος
το χιόνι
οι άσπρες μπλούζες των γιατρών
τα νεκροσέντονα
η ηρωίνη.
Αυτά λίγο πρόχειρα
για την αποκατάσταση του μαύρου.

Η Παγκόσμια Ημέρα για το Σύνδρομο Down καθιερώθηκε το 2006, με πρωτοβουλία του συμπατριώτη μας γιατρού Στυλιανού Αντωναράκη, καθηγητή Γενετικής στο Πανεπιστήμιο της Γενεύης, προκειμένου να ευαισθητοποιήσει και να ενημερώσει τη διεθνή κοινότητα για το σύνδρομο Down.

Το σύνδρομο Down είναι μια γενετική κατάσταση, που οφείλεται στο επιπλέον χρωμόσωμα που εμφανίζεται στο 21ο ζευγάρι, εξ ου και η ταξινόμησή του ως Τρισωμία 21. Προέρχεται κατά 90-95% από το ωάριο και 5-10% από το σπερματοζωάριο και επηρεάζει περίπου μία στις 600-700 γεννήσεις παιδιών.

Η πρώτη παρατήρηση του συνδρόμου έγινε το 1866 από τον John Langdon Down. Ο άγγλος γιατρός παρατήρησε ότι μερικά νεογνά που γεννιούνται έχουν εξωτερική όψη παρόμοια με αυτή των Μογγόλων, απ' όπου προήλθε και η ονομασία μογγολισμός, που στις μέρες μας έχει εγκαταλειφθεί.

Τα παιδιά με σύνδρομο Down αντιμετωπίζουν νοητική υστέρηση και μαθησιακή δυσκολία, ενώ είναι επιρρεπή σε μια σειρά από ασθένειες. Με την κατάλληλη εκπαίδευση και τη συνεργασία γονιών και δασκάλων, μπορούν να γίνουν ενεργά μέλη της κοινωνίας.

Ως Παγκόσμια Ημέρα για το Σύνδρομο Down καθιερώθηκε η 21η Μαρτίου κάθε χρόνο, από τα αριθμητικά δεδομένα που συνθέτουν το σύνδρομο (3ο χρωμόσωμα στο 21ο ζεύγος=3.21).[2]

Καθώς η νοητική υστέρηση κυμαίνεται από βαριά (IQ: 20-35) ως ελαφριά (IQ: 50-75),[3] υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι είναι σε θέση να εργαστούν, να σπουδάσουν, αλλά και να γράψουν ποίηση!

Panagiotis Nikolaids (10) Townhill Community School, Townhill, «A Game, A Ball And Lots Of Ice Cream»

Playing ball with my dad.

The crowd of people chant my name

Take a shot with the ball

Missed the basket what a shame.

My dad was as tall as a building

No way, I coul get past

Looks like I am going to lose

I'm going to finish last.

I look at the stadium

I look all around

Made out of ice cream

It will melt to the ground.

Everything was melting

We are going to be sick

Let's eat all this ice cream

We are out of that muck.

(Λίγα λόγια για τον Ραφαήλ: Ο Ραφαήλ είναι 8 ετών και γεννήθηκε στην Σάμο. Πρόσφατα μετακόμισε με την οικογένειά του στην Ουαλία.)

Σίσση Γεωργ. Μαλίτα,  «Στη μητέρα» [Από το βιβλίο «Πέτρινοι δρόμοι» (Ιαν. 2011)

Δεν υπάρχει άλλη αγάπη

Πιο αγνή, πιο ωραία

Πιο γλυκιά κι απ’ το μέλι

Η θερμή της αγκάλη

Το μικρό το παιδί της περιμένει.

Άγγελος είναι η θωριά της,

Μας προσέχει, μας παντέχει

Αυτή μας ντύνει και μας τρέφει

Μας στολίζει, μας χτενίζει, μας κοιμίζει

Κι είναι πάντα στο πλευρό μας,

Ό, τι κι αν συμβεί.

Μες τον κόσμο δεν είναι άλλη

Να μας δίνει τόσα χάδια

Στοργικά μας αγκαλιάζει

Και μας λέει παραμύθια

Για την κοκκινοσκουφίτσα.  

Μες στα λεξικά του κόσμου

Όσο κι αν ψάξεις είναι μάταιο να βρεις

Μες στους κόκκους της άμμου

Το πιο σπάνιο διαμάντι

Που να λέγεται, γλυκιά μητέρα.

(Λίγα λόγια για την Μαλίτα: Η Σίση Μαλίτα γεννήθηκε στη Λάρισα στις 21 Απριλίου 1959 και απεβίωσε στις 4 Απριλίου 2006.)

Παρόλο που τις τελευταίες δεκαετίες έχουν χυθεί τόνοι μελάνι και αίμα για την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, παρόλο που ο ρατσισμός καταδικάζεται επίσημα από τις πολιτισμένες κοινωνίες ως ένα φαινόμενο που πρέπει να εξαλειφθεί, εντούτοις οι ρατσιστικές ιδέες φαίνεται πως είναι βαθιά ριζωμένες. Τα τελευταία χρόνια μάλιστα η ρητορική μίσους απέναντι σε οτιδήποτε διαφορετικό παρουσιάζει έξαρση. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις όπου διαπράττονται εγκλήματα κατά των ανθρώπων λόγω διαφορετικής καταγωγής, θρησκείας, φύλου, σεξουαλικού προσανατολισμού, αναπηρίας κλπ. Ο ποιητής – πάντα επίκαιρος, ακόμα κι αν έγραψε πριν χρόνια το παρακάτω ποίημα – απορεί με τον παραλογισμό των ανθρώπων:

Νίκος Εγγονόπουλος, «Στην κοιλάδα με τους ροδώνες»

«Αλήθεια - των αδυνάτων αδύνατο –

ποτές δεν εκατάφερα να καταλάβω

 αυτά τα όντα που δεν βλέπουνε

 το τερατώδες κοινό γνώρισμα τ’ ανθρώπου

- το εφήμερο

της παράλογης ζωής του –

κι’ ανακαλύπτουν διαφορές

- γιομάτοι μίσος - διαφορές

σε χρώμα δέρματος φυλή

θρησκεία».

---

[1] https://www.sansimera.gr/worldays/6

[2] https://www.sansimera.gr/worldays/158

[3] https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CF%8D%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%BF%CE%BC%CE%BF_Down